By wydac orzeczenie, niezbedne jest rozpoznanie wybitnie indywidualne

By wydać orzeczenie, niezbędne jest rozpoznanie wybitnie indywidualne. Określić je można tylko przez dokładne zaznajomienie się z dotychczasowym przebiegiem choroby, zaczynając od jej początku, ze zwróceniem szczególnej uwagi, czy choroba jest organiczna czy też czynnościowa, czy chory nie przechodził już okresów niewydolności krążenia, czym one były wywoływane, jak długo trwały, czy ustępowały już po leczeniu spoczynkowym, czy też wymagały zastosowania innych zabiegów i jakich, jak szybko wracały. Często nawracające okresy niewydolności krążenia świadczące o poważnych zmianach w mięśniu sercowym powodują całkowitą i trwałą utratę zdolności do pracy zawodowej, a w wadach zastawek tętnicy głównej, w przypadkach zawału mięśnia sercowego oraz chorób naczyń wieńcowych serca w ogóle już pierwsza niewydolność krążenia upośledza wybitnie zdolność chorego do pracy. Niewydolność krążenia utrzymująca się pomimo trybu życia oszczędzającego narząd krążenia oraz pomimo leczenia jest równoznaczna z całkowitą i stałą utratą zdolności do pracy. To samo dotyczy przeważnie także niewydolności względnej. Istniejące w ustroju przewlekłe ogniska zakażenia, wpływając na narząd krążenia, zwłaszcza na serce, nieraz obniżają zdolność do pracy przynajmniej przemijająco, a w przypadkach długotrwałego zakażenia nawet na stałe. [więcej w: hospicjum dobrego samarytanina, kreatywny stragan, inwemer ]