Uznając Colipyelitis za zapalenie miedniczek przeważnie (jeżeli nie wyłącznie) wstępujące, nie odrzuca Schottmuller krwiopochodnego powstawania zapalenia miedniczek w chorobach zakaźnych wskutek zakażenia przez bakterie lub wskutek podrażnienia miedniczek przez jady bakterii. Takie zapalenie zstępujące (pyelitis descenaens ) zdarza się w toku duru brzusznego, błonicy, posocznicy, grypy, gruźlicy i innych chorób zakaźnych. Zapalenie miedniczek nerkowych, skojarzone z zapaleniem nerek powstaje często zwłaszcza w toku zakażeń ogniskowych dookoła zębów i w migdałkach (pyelonepMitis infectiosa oralis i tonsillogenes). Zapalenie zstępujące miedniczek nerkowych mogą wywoływać także Związki chemiczne (pyelitis toxica), np. balsam kopaiwiany (balsamum copaivae), pryszczydło (veeicatorium) i in., nadto zaburzenia Przemiany materii wiodące do tworzenia się piasku lub kamieni w drogach moczowych (zapalenie miedniczek kamenicze pyelitis calculosa) , znacznie rzadziej pasożyty (pyelitis paraeitaria) , skrzepy krwi i inne obce ciała w miedniczce. Read the rest of this entry »

Białkomocz w ostrym zapaleniu miedniczek nerkowych bywa niestały i nieznaczny albo wcale go nie ma. Ilość białka w moczu odpowiada liczbie krwinek białych, nieraz jednak jest nieco większa, zależnie od przekrwienia i nawet zapalenia nerek (pyelonephritis). Powyższe objawy kojarzą się z sobą rozmaicie. Ostre zapalenie miedniczek nerkowych objawia się nieraz tylko bólami w okolicy lędźwiowej, zmniejszeniem dobowej ilości moczu, większą ilością w nim śluzu i pogorszeniem ogólnego stanu chorego. Gorączka, gdy bywa, często miewa tor nieregularny lub zwalniający i trwa przeważnie 6-8 dni, po czym spada przełomowo lub powoli. Read the rest of this entry »

Kamienica nerkowa, przebiegająca z dużym krwiomoczem, może być przyczyną mylnego rozpoznania krwotocznego zapalenia miedniczki nerkowej i nerki, jeżeli jest zakażona. Od pomyłki uchroni stwierdzenie radiograficzne lub w osadzie moczu kamyków albo piasku. Rokowanie w zapaleniu miedniczek nerkowych zależy od czynnika przyczynowego, postaci zapalenia i jego natężenia. Najpomyślniej rokuje ostre zapalenie nieżytowe, zwłaszcza jeżeli leczenie rozpoczęto wcześnie, najgorzej gnilne i ropne. Gdy zapalenie powstające wskutek zakażenia pałeczkami okrężnicy przejdzie w postać przewlekłą, wtedy jest zwykle uporczywe i skłonne do częstych zaostrzeń. Read the rest of this entry »

Rozpoznanie zapalenia miedniczek nerkowych opiera się przede wszystkim na dokładnym badaniu poszczególnych porcyj moczu ze zwracaniem szczególnej uwagi na ilość śluzu, na obecności bólów a zwłaszcza bolesności w okolicy lędźwiowej i głęboko w podżebrzu. O zapaleniu miedniczek nerkowych należy zawsze pamiętać, jeżeli u osoby cierpiącej na chorobę narządu moczowego, zwłaszcza na kamicę lub powiększenie gruczołu krokowego, pojawi się bez widocznej przyczyny gorączka albo mętny mocz. W zapaleniu przewlekłym miedniczek nerkowych w rozpoznaniu mogą być pomocne wziernikowanie pęcherza i cewnikowanie moczowodów oraz badanie radiograficzne narządu moczowego. W przypadkach niejasnych można w ten sposób także określić, która miedniczka jest chora, a nieraz także wykryć przyczynę choroby . Po rozpoznaniu zapalenia miedniczki nerkowej należy dążyć do wykrycia czynnika przyczynowego, pamiętając, że często takim czynnikiem bywają zaburzenia trawienia, kamica i gruźlica- nerek. Read the rest of this entry »

Rozpoznanie opadnięcia nerki opiera się na stwierdzeniu w podżebrzu lub w bocznej części brzucha guza ruchomego, o kształcie fasoli, o powierzchni gładkiej i gładkim brzegu bocznym, wyczuwalnego na znacznej przestrzeni. Guz daje się odprowadzić do łożyska nerki i ma cechy guza nerki. Miesienie guza 10-15-krotne wywołuje pojawienie się białka w najbliższych porcjach moczu a w osadzie – krwinek białych i czerwonych. Równocześnie opadnięcie trzewi brzusznych upewnia rozpoznanie. Rozpoznanie różnicowe. Read the rest of this entry »

Struny głosowe przedstawiają się w postaci pasm bladych lub bladoróżowych, obrzękniętych, o nierównych brzegach. Dość często widzimy pojedyncze uwypuklenie o szklisto-wodnistym wyglądzie, mogącym przypominać twór polipowaty. Powstaje ono wskutek ograniczonego obrzęku nabłonka struny głosowej powodując jego odwarstwienie i uwypuklenie. W okolicy strun rzekomych i kieszonek Morgagniego oraz tylnej ściany krtani dość często widzimy uwypuklenie tych okolic albo znaczne pofałdowanie. Nie są to zmiany przerostowe. Read the rest of this entry »

Read the rest of this entry »

Jeżeli tętno tętnicy podkolanowej jest jeszcze zachowane, odejmujemy kończynę w środkowej części podudzia; w przeciwnym razie robimy amputację na granicy pomiędzy dolną i środkową lis uda. b) Leczenie w dalszym przebiegu choroby Z chwilą, gdy objawy uspokoiły się po leczeniu wstępnym i doszło do demarkacji samoistnej, musimy rozważyć kwestię amputacji, zwłaszcza na jakiej wysokości należy odjąć kończynę. 1. Jeżeli wahania oscylometryczne w obrębie podudzia osiągają wysokość 10 – 15 mm, robimy amputację podudzia na granicy części górnej i środkowej. 2. Read the rest of this entry »

Inne drugorzędne punkty końcowe obejmowały profil bezpieczeństwa, wyniki zdrowotne oraz częstość występowania oporności genotypowej i fenotypowej na dolutegrawir, efawirenz i odpowiednie komponenty szkieletowe (abakawir-lamiwudynę i tenofowir DF-emtrycytabinę) w okresie leczenia. (Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat projektu badania, patrz protokół i plan analizy statystycznej, dostępny na stronie.) Oceny
Wizyty badawcze zaplanowano na początku i w 2, 4, 8, 12, 16, 24, 32, 40 i 48 tygodniu. Po 48-tygodniowej wizycie uczestnicy kontynuowali leczenie ślepe aż do 96. tygodnia, a wizyty zaplanowano co 12 tygodni. Read the rest of this entry »

Inhibitory integrazy są najnowszą kategorią leków, które mają być zatwierdzone na podstawie ich profilu skuteczności i bezpieczeństwa.1-3 W ciągu ostatnich 15 lat opracowano produkty złożone, składające się początkowo z schematów częściowych z dwoma NRTI i teraz dostępne w potrójnych kombinacjach .4,5 Wykazano, że wszystkie schematy porównane z fumaranem dizoproksylu efawirenzu-dizoproksylu (DF) lub jego składnikami są niemniej korzystne. Dolutegrawir jest niezobowiązującym inhibitorem integrazy o długim okresie półtrwania w osoczu (około 14 godzin), który podtrzymuje dawkowanie raz na dobę bez konieczności zwiększenia dawki farmakokinetycznej.6 Dolutegrawir w skojarzeniu z abakawirem z lamiwudyną opracowywany jest jako schemat leczenie zakażenia HIV. Takie leczenie może przynieść korzyści w porównaniu z obecnie dostępnymi schematami podawania pojedynczej tabletki i schematów zawierających alternatywne klasy leków, ze względu na brak efektów związanych z enzymem cytochromu P-450 CYP3A4 (a zatem mniej istotnych interakcji lekowych), brak tenofowiru DF (możliwie prowadzące do poprawy bezpieczeństwa nerek lub kości) oraz aktywności przeciwko przenoszonym wirusom, które są oporne na NNRTI. 7-9 Zaprojektowaliśmy badanie ING114467 (SINGLE) w celu oceny bezpieczeństwa i skuteczności dolutegrawiru w dawce 50 mg plus kombinacja ustalonych dawek abakawiru-lamiwudyny w porównaniu ze stałą dawką efawirenzu-tenofowiru DF-emtrycytabiny, który jest jedynym schematem pojedynczej tabletki obecnie preferowanym w wytycznych leczenia HIV w USA1,2 i jednym z dwóch obecnie zalecanych schematów jednodawkowych w leczeniu europejskim. Read the rest of this entry »