Rozpoznanie zapalenia miedniczek nerkowych

Rozpoznanie zapalenia miedniczek nerkowych opiera się przede wszystkim na dokładnym badaniu poszczególnych porcyj moczu ze zwracaniem szczególnej uwagi na ilość śluzu, na obecności bólów a zwłaszcza bolesności w okolicy lędźwiowej i głęboko w podżebrzu. O zapaleniu miedniczek nerkowych należy zawsze pamiętać, jeżeli u osoby cierpiącej na chorobę narządu moczowego, zwłaszcza na kamicę lub powiększenie gruczołu krokowego, pojawi się bez widocznej przyczyny gorączka albo mętny mocz. W zapaleniu przewlekłym miedniczek nerkowych w rozpoznaniu mogą być pomocne wziernikowanie pęcherza i cewnikowanie moczowodów oraz badanie radiograficzne narządu moczowego. W przypadkach niejasnych można w ten sposób także określić, która miedniczka jest chora, a nieraz także wykryć przyczynę choroby . Po rozpoznaniu zapalenia miedniczki nerkowej należy dążyć do wykrycia czynnika przyczynowego, pamiętając, że często takim czynnikiem bywają zaburzenia trawienia, kamica i gruźlica- nerek. W rozpoznaniu róznicowym należy uwzględnić te choroby narządów brzusznych (wątroby, śledziony, przewodu pokarmowego itd.), które przebiegają z bólami w podżebrzu lub w okolicy lędźwiowej. Za zapaleniem miedniczki nerkowej przemawia znamienne zachowanie się moczu oraz bolesności, za innymi chorobami – cechujące je objawy, które podam w ich opisie. Postać krwotoczną zapalenia miedniczki nerkowej i nerki należy różnicować z gruźlicą nerki i z zakażoną kamicą nerkową. Od gruźlicy nerki (nephrophthisis) odróżnia krwotoczne zapalenie miedniczki nerkowej i nerki ostry początek z dreszczami, gorączką, bólami w okolicy nerkowo-lędźwiowej oraz znamienne zachowanie się moczu (zmienność barwy, przejrzystości, cech osadu) i brak zaburzeń czynnościowych nerki. W przeciwieństwie do gruźlicy nerki, w której już bardzo wczesnie stężenie i ilość mocznika a także chlorków w moczu, wydzielonym przez chorą nerkę, wybitnie spada, w postaci krwotocznej zapalenia miedniczki nerkowej i nerki tych zaburzeń nie bywa, zwłaszcza jeżeli choroba toczy się głównie w miedniczce z małym udziałem miąższu nerkowego. Upośledzenie sprawności nerki może nastać dopiero wtedy, gdy wytworzy się już roponercze ze znacznym zniszczeniem miąższu nerkowego. W rozpoznaniu dopomaga także badanie moczu co do prątków gruźlicy przy pomocy szczepienia moczu śwince morskiej, a nieraz i wziernikowanie pęcherza moczowego, które w gruźlicy nerki wykrywa nierzadko swoiste zmiany (gruzełki, nacieki, owrzodzenia) przede wszystkim w okolicy pęcherzowego ujścia moczowodu po stronie chorej nerki. [przypisy: hemofer prolongatum, guzek hypoechogeniczny tarczycy, bytovia hpu pl ]