Oscylacja wysokiej częstotliwości we wczesnym ostrym zespole zaburzeń oddechowych AD 6

Charakterystyka wyjściowa pacjentów. Po analizie 500 pacjentów komitet sterujący zakończył proces, działając na podstawie jednomyślnej rekomendacji komitetu monitorującego dane, chociaż nie osiągnięto progu P dla zatrzymania. W chwili zakończenia badania włączono 571 pacjentów, z których 548 poddano randomizacji: 275 w grupie HFOV i 273 w grupie kontrolno-wentylacyjnej (ryc. 1). Ważne czynniki prognostyczne były podobne w obu grupach w punkcie wyjściowym (Tabela 3 oraz Tabela Śmiertelność
Tabela 4. Tabela 4. Wyniki. Rysunek 2. Rysunek 2. Prawdopodobieństwo przeżycia od dnia randomizacji do dnia 60 w grupach HFOV i kontrolnych. Ogółem 129 pacjentów (47%) w grupie HFOV w porównaniu z 96 pacjentami (35%) w grupie kontrolnej zmarło w szpitalu (względne ryzyko śmierci przy użyciu HFOV, 1,33, 95% przedział ufności, 1,09 do 1,64 ; P = 0,005) (Tabela 4 i Rysunek 2). Wyniki były spójne w analizie wielu zmiennych (tabela S2 w dodatkowym dodatku), w analizie śmiertelności na oddziale intensywnej terapii (ICU) oraz w analizie śmiertelności w wymiarze 28 dni. Analizy podgrup wykazały brak interakcji śmiertelności z wyjściową ciężkością hipoksemii, niewydolnością oddechową, wskaźnikiem masy ciała lub używaniem lub niewykorzystaniem wazopresorów lub z centralnym doświadczeniem w badaniu (ryc. S1 w dodatkowym dodatku).
Wczesne reakcje fizjologiczne na wentylację
Tabela S3 w dodatkowym dodatku pokazuje wczesne reakcje fizjologiczne na HFOV i kontrolę wentylacji. Stosowanie wazopresorów było podobne w grupach HFOV i kontrolnych przed rozpoczęciem wentylacji (odpowiednio 66% i 61%, P = 0,24), ale wzrosło w grupie HFOV w porównaniu z grupą kontrolną w ciągu 4 godzin po rozpoczęciu (73% vs 62%, P = 0,01) i wzrosły jeszcze bardziej w grupie HFOV do następnego dnia (78% vs. 58%, P <0,001). Stosowanie leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe przebiegało podobnie: 27% pacjentów w grupie HFOV i 29% osób w grupie kontrolnej otrzymywało blokery przewodnictwa nerwowo-mięśniowego przed rozpoczęciem wentylacji (P = 0,66), 46% w porównaniu z 31% otrzymało je w ciągu 4 godzin po rozpoczęciu (P <0,001), a 46% w porównaniu z 26% otrzymało je następnego dnia (P <0,001). Średnie FiO2 w tych punktach czasowych zmniejszyło się w podobnym stopniu w obu grupach: FiO2 wynosiło 0,75 w grupie HFOV i 0,73 w grupie kontrolnej przed rozpoczęciem (P = 0,93); 0,62 i 0,64 odpowiednio w dwóch grupach, 4 godziny po inicjacji (P = 0,94); i odpowiednio 0,51 i 0,50, następnego dnia (P = 0,97).
Wyniki sercowo-oddechowe
W tabeli S4 w dodatkowym dodatku przedstawiono dane dotyczące układu krążeniowo-oddechowego z pierwszego tygodnia badania
[patrz też: dentysta bielsko, leczenie kanałowe pod mikroskopem, anatomia palpacyjna ]